The city of POMPEII

Μια ξεχωριστή μέρα ήταν εκείνη που επισκεφθήκαμε την Πομπήια. 

Την υπέροχη πόλη που χάθηκε μέσα σε μια μέρα.

Θαμμένη και με τον καιρό ξεχασμένη, 

μπόρεσε να διατηρηθεί στην αιωνιότητα.

Από όσα αποκαλύφθηκαν αρκετούς αιώνες μετά,

 προκύπτει και η επιθανάτια αγωνία μιας ολόκληρης

 πόλης ακριβώς τη στιγμή του τέλους της.

Ακόμη και οι άνθρωποι που δεν μπόρεσαν 

να ξεφύγουν στις 24 Αυγούστου του 79 μ.Χ. 

έμειναν για πάντα εκεί. 

Αιώνιοι κάτοικοι, στην ίδια στάση και

 με την ίδια τρομαγμένη έκφραση 

ακόμη ορατή στο πρόσωπό τους, όπως τότε. 

Τα ανθρώπινα σώματα είναι συνήθως και το πρώτο

 που αναζητούν οι επισκέπτες της Πομπηίας.

Ωστόσο, αυτό που συναντάς δεν είναι ακριβώς απομεινάρια.

 Είναι το τρισδιάστατο αποτύπωμά τους

 που άφησαν πίσω στο χρόνο. 

Η αδιάκοπη βροχή καυτής τέφρας και ελαφρόπετρας,

 που σκέπασε τα πάντα, κάλυψε και το σώμα των ανθρώπων,

 σαν μέσα σε υγρό τσιμέντο. 

'Οταν αυτό στερεοποιήθηκε, η κοιλότητα 

που είχε δημιουργηθεί μέσα παρέμεινε

 ανέπαφη έχοντας ακριβώς το σχήμα

 που είχε το σώμα τού νεκρού. 

Αργότερα, όποτε εντόπιζαν κάποια κοιλότητα

 μέσα στο συμπαγές ηφαιστειακό πέτρωμα,

 αφαιρούσαν το σκελετό και τη γέμιζαν με υγρή γυψοκονία. 

Μόλις αυτή στέγνωνε εμφανιζόταν το εκμαγείο

ενός ανθρώπου όπως ακριβώς ήταν την ώρα που πέθανε.

Σε μερικές περιπτώσεις διακρίνονται 

μέχρι και οι πτυχώσεις από τα ρούχα. 

Κάποιος άνθρωπος έμεινε στην αιωνιότητα να προσεύχεται. 

Μια μητέρα πάγωσε στην προσπάθεια να προστατεύσει το παιδί της. 

Ο σκύλος τού Βεσόνιους Πρίμους μάταια προσπαθεί 

στους αιώνες να σπάσει την αλυσίδα

 που τον κρατάει δεμένο και να τρέξει να γλιτώσει.

 Αλλοι άνθρωποι φαίνεται να υποφέρουν ή να βήχουν.

 Η μέδοδος με τη γυψοκονία μπόρεσε να εφαρμοστεί 

σε τρόφιμα, φυτά, έπιπλα, 

καθώς και σε αρκετά άλλα αντικείμενα. 

Χιλιάδες λεπτομέρειες μαρτυρούν σήμερα 

πώς ήταν η ζωή αυτών των ανθρώπων 

που πάγωσαν στην αιωνιότητα. 

Τα σπίτια τους, οι επαύλεις, οι δρόμοι, 

τα καταστήματα, οι πολυάριθμοι οίκοι ανοχής, 

οι ναοί, το θέατρο, τα καθαριστήρια, έπιπλα, 

φούρνοι, ψηφιδωτά, αγάλματα, τοιχογραφίες,

 μαζί με πολλά άλλα είδη καθημερινής χρήσης. 

Η έκρηξη του Βεζούβιου ξεκίνησε 
πολύ γρήγορα και βίαια, με αποτέλεσμα 
χιλιάδες κάτοικοι να παγιδευτούν μέσα στην πόλη. 
Κανείς τότε δεν γνώριζε τι είναι ένα ηφαίστειο. 
Δεν υπήρχε ούτε ως λέξη στο λεξιλόγιο. 
Φυσικό επακόλουθο ήταν να αγνοούν 
και τα φυσικά σημάδια που προηγούνται 
μιας ηφαιστειακής έκρηξης. 
Μέχρι και τη μέρα εκείνη, νόμιζαν ότι ο Βεζούβιος 
είναι απλώς ένα βουνό κοντά τους.

Έζησα μια εμπειρία συγκλονιστική και αποφάσισα

 να την μεταφέρω με όσα θυμάμαι 

απο την ξενάγηση με τις εικόνες των ανθρώπων 

στις τελευταίες τους στιγμές χαραγμένες 

στη μνήμη μου για πάντα.